Ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο κοινή κακοήθεια στις γυναίκες και η συχνότητά του αυξάνεται με την ηλικία, με την πλειοψηφία των ασθενών να διαγιγνώσκεται μετά την εμμηνόπαυση. Ωστόσο, στο 15-25% των περιπτώσεων, αυτό μπορεί να συμβεί προεμμηνοπαυσιακά και περίπου το 7% από τις γυναίκες είναι κάτω των 40 ετών. Ως εκ τούτου, ένα σημαντικό ποσοστό νέων γυναικών διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ζωής.
Οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου απαιτούν χημειοθεραπεία ή/και ορμονοθεραπεία, οι οποίες συμβάλουν στην μείωση της αναπαραγωγικής λειτουργείας των γυναικών (σε συνάρτηση πάντα με την ηλικία). Η αποτελεσματικότητα αυτών των θεραπειών συνεπάγεται υψηλό ποσοστό πενταετούς επιβίωσης, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί σε έναν αυξανόμενο αριθμό νεαρών γυναικών που επιβιώνουν από τον καρκίνο του μαστού πριν εκπληρώσουν τις αναπαραγωγικές τους επιθυμίες. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την τρέχουσα τάση καθυστέρησης της εγκυμοσύνης (μετά τα 35 έτη), είναι εμφανής η σημασία της συμβουλευτικής και της διατήρησης της γονιμότητας, κατά τη διάγνωση (και όχι αργότερα) του καρκίνου του μαστού σε νέες γυναίκες.
Τα ευχάριστα νέα είναι ότι έχει αναπτυχθεί ένα ευρύ φάσμα τεχνικών διατήρησης της γονιμότητας, με κύρια την κρυοσυντήρηση(πάγωμα) ωαρίων και εμβρύων.
Η έγκαιρη συμβουλευτική και η παραπομπή αυτών των ασθενών σε ειδικούς γονιμότητας είναι θεμελιώδεις παράγοντες προκειμένου να μεγιστοποιηθούν οι πιθανότητες εγκυμοσύνης μετά τη θεραπεία του καρκίνου.
Prof. Dr. Παναγιώτης Δρακόπουλος
Γυναικολόγος , Ειδικός γονιμότητας
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ